Bieganie jest zdrowe czy może powoduje kontuzje? Rozciągać trzeba się przed czy po treningu? Jest wiele mitów krążących na temat tej aktywności. Oto 6 chyba najpopularniejszych z nich. 

Gdyby tak było, mielibyśmy na ścieżkach samych biegaczy o perfekcyjm BMI. A tak nie jest. Wystarczy chwilę postać na mecie zawodów ulicznych, by zauważyć, jak różne sylwetki mają biegacze. Jak to możliwe? Przecież długie, wolne bieganie najskuteczniej odchudza. Poniekąd tak jest, aczkolwiek zazwyczaj przeszacowujemy spalaną przez nasz organizm liczbę kalorii. Dla przykładu: pokonując 10 km w swobodnym tempie średnio spalamy 500-600 kcal (w zależności od wzrostu, wagi zawodnika czy temperatury powietrza). To tyle, co dwa czekoladowe batoniki lub solidna porcja lodów. To także obfita owsianka lub kilka kanapek z masłem i żółtym serem. Wbrew pozorom nie aż tak wiele, prawda? 

Ponadto początkujący biegacze często popełniają duży błąd: jedzą więcej niż zazwyczaj, bo przecież trenują! W rzeczywistości trening ten polega na przetruchtaniu 30-40 km w tygodniu. Tym samym pochłaniają liczbę kalorii, której nie są w stanie spalić bieganiem.

Aby utrzymać lub osiągnąć szczupłą sylwetkę, nie wystarczy wyłącznie biegać. Trzeba wprowadzić zdrową dietę, bogatą w nieprzetworzone produkty. Warto także do tygodniowego planu włączyć ćwiczenia siłowe. 

Bieganie powoduje kontuzje

Bieganie jest naturalną formą aktywności człowieka. To nie bieganie powoduje dysfunkcje, ale nadmierny trening w stosunku do naszych obecnych możliwości. Przyjmijmy, że przez ostatnie 10 lat niewiele się ruszałeś, Twoje mięśnie i więzadła osłabły, a serce i płuca przestały pracować efektywnie. Nic zatem dziwnego, że po gwałtownym podjęciu aktywności, nagle łapiesz kontuzje. Żeby wrócić do formy, musisz stopniowo wchodzić w trening. Nie możesz biegać? Maszeruj. Z czasem marsze zamień w marszo-biegi, by ostatecznie nauczyć ciało biec bez przystanku przynajmniej 30-40 minut.

Warto także wiedzieć, że dobry biegacz, to biegacz ogólnie sprawny. Dlatego żebypokonywać długie dystanse bez kontuzji, musisz 2-3 razy w tygodniu ćwiczyć. Im bardziej różnorodnie, tym lepiej. 

Są jednak osoby, które pomimo odpowiedniego treningu, wciąż łapią kontuzje. Wtedy przyczyny należy szukać u fizjoterapeuty, który sprawdzi, jak pracuje Twoje ciało. Być może masz płaskostopie, którego można byłoby się pozbyć? A może zanadto masz przykurczone pasmo biodrowo-piszczelowe, które powoduje bóle kolana. W większości przypadków tego typu problemy da się przepracować. Wystarczy wnikliwe oko specjalisty, trochę cierpliwości i wytrwałości. 

By biegać, trzeba mieć drogi sprzęt

Szczerze? Na początek biegowej drogi lepiej iść do dobrego fizjoterapeuty, a dopiero później do sportowego sklepu. Dlaczego? Fizjoterapeuta zbada Twoje ciało, znajdzie słabe punkty i podpowie co robić, by pozbyć się ewentualnych dysfunkcji. 

Dużo się mówi o butach do biegania. Jakie kupić? Na początek - po prostu wygodne. Jeśli jednak fizjoterapeuta jasno określi, że przydałyby Ci się wkładki lub odpowiednio sprofilowane obuwie, posłuchaj go. Ostatecznie, gdy masz do wyboru dwa podobne do siebie modele, zawsze wybieraj te, w których czujesz się lepiej. Pamiętaj, by kupić o 1-1,5 rozmiaru większe. Twoje stopy i paznokcie z czasem Ci za to podziękują.

A co z amortyzacją? Czy więcej zawsze znaczy lepiej? Niekoniecznie, wszak są tacy, którzy biegają boso i dobrze na tym wychodzą. Tyle, że im bardziej "odchudzone" z amortyzacji buty, tym większy wymóg perfekcyjnej techniki biegu. A tej nie uzyskasz dopóty, dopóki nie zaczniesz ciała wzmacniać poprzez różnorodną aktywność fizyczną, ćwiczenia wzmacniające, stabilizacyjne i rozciągające.

Odzież: na początek wystarczą Ci zwykłe, wygodne skarpetki, sportowe spodenki i prosty, biegowy T-shirt (kobiety do zestawu muszą dołączyć również biegowy biustonosz. Bez tego ani rusz!). Z czasem przyda Ci się również kurtka-wiatrówka. Gdy zrobi się chłodniej, na pewno warto dokupić lekką bluzę biegową i długie legginsy lub spodnie biegowe. Na więcej gadżetów oraz elementów garderoby przyjdzie odpowiedni moment. 

Bieganie jest dla każdego

Niestety nie. Z biegania eliminują np. niektóre ukryte wady serca i to właśnie one odpowiadają za większość zgonów na trasie. Dlatego zanim postanowisz, że zostaniesz biegaczem, udaj się do kardiologa. EKG i echo serca da Ci pewność, że Twój stan zdrowia predysponuje Cię do tego typu aktywności.

Drugą grupą, która nie powinna z nadmiernym entuzjazmem podchodzić do biegania, to osoby otyłe. Jeśli Twoja waga jest naprawdę wysoka, zacznij od długich spacerów z elementami marszu, Nordic Walking. Gdy waga nieco spadnie, a Ty nie będziesz odczuwał bólu stawów, możesz powoli włączać do tygodniowego planu bieganie. 

W zawodach startują tylko profesjonaliści

Popularne w ostatnich czasach zawody uliczne, są tak naprawdę dla każdego, kto jest w stanie pokonać dany dystans biegiem, a nawet marszo-biegiem. Przedź się kiedyś na trasę pierwszego lepszego wyścigu, w którym biorą udział amatorzy. Na początku zobaczysz niewielką grupkę naprawdę szybkich zawodników, a za nimi setki lub wręcz tysiące osób, które tak jak Ty, w wieku dorosłym wymarzyły sobie, że będą biegać. I w tym tkwi całe piękno tego sportu. 

Przed bieganiem trzeba się rozciągać

W żadnym wypadku! Przed biegiem mięśnie są nierozgrzane i rozciąganie statyczne (stretching) może spowodować naciągnięcie. Przed treningiem warto jednak wprowadzić rozciąganie dynamiczne: wymachy rąk, nóg, krążenia bioder, szyi. 

Rozciąganie statyczne stosujemy już po treningu.